බැරි සිල්, බොරු සිල් හා අබරංගෙ සිල්

අබරංගේ හාමිනේ හැම පෝයටම සිල් ගන්නී ය. අබරංට කීවාට අබරං නම් සිල් ගැනීමට කැමැත්තක් පළ කළේ ම නැත. අනේ හැබෑට ඔහොම ගිහින් අපායට තමයි පාස්පෝට් ගන්න වෙන්නෙ දිවිය ලෝකෙට නම් යන්න බැරි වෙයි ඔහෙට. අබරංට තේරෙන බාසාවෙන් හාමිනේ කීවේ කෙසේ හෝ සිල්ගන්නවන්නට ය.

සිල් ගන්නේ නැති අයට බලෙන් හෝ සිල් ගැන්නවීමට කැමත්ත ඇත්තේ අබරංගේ හාමිනේට පමණක් නොවේ. ආණ්ඩුවට ද දේශපාලනඥයින්ට ද දේශප්‍රේමීන්ට ද ඒකට කැමැත්තක් ඇත්තේ ය.

පෝයට බාර් වහන්නේත් මස් කඩ වහන්නේත් නාට්‍ය චිත්‍රපටි සංගීත සන්දර්ශණ තහනම් කර ඇත්තේත් ඒ නිසා ය.

අබරංට බේරෙන්නට බැරි තැන කීවේ සිල් ගන්නට තමන් දන්නේ නැතැයි කියා ය. ඕකේ ඔය හැටි දැනගන්න දෙයක් නෑ අබරං. පන්සල් ගොහින් හාමුදුරුවො කියන දේම කිව්වනම් හරි.

අබරංගේ හාමිනේ කීවේ සිල් ගන්නට යන අපි කොයි කවුරුත් කරන දේ ගැන ය. ඒ කියන්නේ හාමුදුරුවෝ පාලියෙන් කියන සියල්ල සමහර විට කුණුහරුප වගේ සද්දේ එන දේවල් ද ඇතුළුව ඔක්කොම අකුරක් ඇලපිල්ලක් නෑර කීම ය. එහෙම බැලුවහම අබරංගෙ හාමිනේගේ මොළේ අපේ මොළේට වඩා සවුත්තුයැයි සිතා ආඩම්බර වීමට අපට බැරි ය.

හාමිනේගෙන් බේරෙන්නට බැරි තැන අබරං කෙසේ හෝ හිත හදා ගෙන සිල් ගන්නට ගියේ ය. හරියට අපෙන් බේරෙන්නට හා ඉස්කොළෙන් බේරෙන්නට අපේ ළමයි සිල් ගන්නවා වගේ ය.

අබරං පංසල් ගියත් හාමුදුරුවන් පෙනෙන්නට නොසිටියෙන් උන්නාන්සේ වැඩ ඉන්නා ගඳ කුටිය අභියසට යෑමට අබරං සිතා ගත්තේ ය. එසේ ගොස් උගුර පෑදුවේ ය.

කවුද ඔය හාමුදුරුවෝ පිළිවිසියෝ ය. දිවිය ලෝකෙට පාස් පෝට් ගන්නට ගිය අබරං අකුරක් නෑර පන්සලේ හාමුදුරුවන් කී දෙය කීවේ ය. කවුද ඔය?

මේක සෙල්ලමක් කියල හිතුව ද? හාමුදුරුවන්ට හොදටෝම ජුවල් ගිහින් ය. මූට දෙකක් ඇණ පිය කෝ මේ ඇබිත්ත කොලුවා.

අබරං ඒ සද්දෙටම ඒක ම කීවේ ය. දිවිය ලෝකෙට ලබන ආත්මයේ යන්නට සිටි අබරංට යම ලොව මෙලොව දීම පඩිසන් දුන්නේ ය. ඒ සිල් ගැනීමට දුන් උපදෙස් අනුගමනය කිරීමේ පාපයට ය.

සිල් ගත් ඇත්තන් කරන පව් දිහා බැලුවහම ඒ ගොල්ලොත් දිවිය ලෝකේ යන්න හිතා හිටියත් නවතිනු ඇත්තේ අපායේ දැයි සිතෙන්නේ ය. බැරි සිල් නොගෙන හිටියොත් අඩු වශයෙන් මුසාවාදයවත් නොවදාරා සිටිය හැකි ය.

බැරි සිල් ගෙන බොරු සීලයක් මවන හැමටම සිය සුදු රෙද්ද අස්සේ සැගවී තියෙන කයේ මනසේ ඇති කුණු කන්දල් පේන්නේ නැත. තමන් නිර්මාණය කරන බොරුවම පව්කාර බව පේන්නේ නැත. ලෝකයම රැවටීමෙන් නොනැවතී ඔවුහු තමන්වම රවටා ගන්නෝ ය.

බැරි සිල් නොගනින් අබරෝ යැයි පැරැන්නන් කීවේ අබරං වගේම එහෙම අයත් මතක් වෙලා විය යුතු ය.

මේ ප්‍රශ්නයේදී අබරං විතරක් අමතා හරියන්නේ නැත. අබරංගේ හාමිනේත් ඇමතිය යුතු ය. බොරු සිල්ගන්නවන්නට අනුන්ට බල නොකළ යුතු යැයි අබරංගේ හාමිනේලාට ද කිව යුතු ය. ඒ ගොඩට මස්කඩ වැස්සවීමෙන් බාර් වැස්සවීමෙන් නැටුම් ගැයුම් වැයුම් නැවැත්වීමෙන් අපට සිල්ගන්වන්නට හදන පිරිමි වෙසක් අරගෙන ඉන්නා ගමහාමිනේලා ද අතුළත් කළොත් ලංකාව බොරුවෙන් නිදහස් වන්නේ ය. එදාට මිනිසුන් බලෙන් නොව බොරුවට නොව හැබෑවටම සිල් ගනු ඇත. අප වගේ අබරංලාට එවිට අපායේ නොවැටී සිටිය හැකි ය.