ෆේල් කුමක් ද? විවෘත ආර්ථිකය ද අප ද?

See the source image

රටට උදා වී ඇති තත්වයට හේතු හොයන සමහරු නතර වන්නේ විවෘත ආර්ථිකය ළඟ ය. ඔවුන්ට අනුව වත්මන් සාපයේ ආරම්භය එතැන ය. පිටරටින් බඩු ගෙනැවිත් ගොඩ ගසා ලංකාවේ නිශ්පාදන වලට යන එන මං නැති කළේ ද විවෘත ආර්ථිකය ය. අප පරාධීන ජාතියක් වූයේ එතැන් සීට ය. මිනිසුන් නොමිනිසුන් වූයේ ද ජෙන්ට්ල්මන් ලා වූ දේශපාලකයන් තගාලා බවට පත් කළේ ද එය ය. කොටින් ම සියල්ල වැරදුනේ එතැන් සිට ය.

ඒ කියන සමහරු වත්මන් ආණ්ඩුවට පක්ෂපාත ය. ආණ්ඩුව ආර්ථික පාලනය කරන මෝඩ ආකාරය ආරක්ෂා කරගන්නට මේ තර්කයන් ඔවුන් ගේනවා වන්නට පුළුවන. එහෙත් ආණ්ඩුව විවේචනය කරන පාර්ශවයන් ද විශේෂයෙන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විකල්පය ලෙස සළකන පාර්ශවයන් ද මේ මතයේ සිටින නිසා මෙය විමසිය යුතු ය.

මෙසේ කියන අයට මුලින් ම සංඛ්‍යා ලේඛන මග හැරෙන්නේ ය. වෙනත් රටවල සිදු වූ හා සිදු වෙමින් පවතින දේ මග හැරෙන්නේ ය. විවෘත ආර්ථිකය නිසා වැටුණු නිශ්පාදන සිහියට ආව ද ඒ හරහා අපට විවෘත වූ නව අපනයන් මග හැරෙන්නේ ය.

සංඛ්‍යාලේඛන කියන්නේ අප සහලින් ස්වයං පෝෂිත වූයේ විවෘත ආර්ථිකය සමග බව ය. එයට එක් හේතුවක් නම් වඩා ඵලදායී නිශ්පාදනයට අවශ්‍ය සියල්ල ආර්ථිකය විවෘත කිරීමත් සමග අපට පිටරටින් ගෙන්වා ගැනීමට හැකි වීම ය. අපේ ශ්‍රමය හා භූමිය හැරුණු විට කෘෂිකර්මයට අවශ්‍ය, මෙරට නැති, බොහෝ දේ පිටරටින් ගෙන්වා ගැනීමට ඒ මගින් ඉඩ විවර වීමෙන් ය.

වෙනත් රටවල සිදු වෙමින් තිබෙන දෙයින් කියන්නේ බොහෝ නොදියුණු රටවල් විවෘත ආර්ථිකයට පිවිසීමත් සමග විශාල ලෙස දියුණු වූ කතාව ය. ඉතාම ආකර්ෂණීය උදාහරණ අතර දකුණු කොරියාව හා චීනය යන අන්ත දෙකක රටවල් ද තිබෙන්නේ ය. ඉන්දියාව හා වියට්නාමය වැනි පරස්පර දේශපාලන ක්‍රමයන් ද වෙනස් ඉතිහාසයන් ද සහිත රාජ්‍යයන් ද තිබෙන්නේ ය. බංග්ලාදේශය වැනි අපට වඩා නොදියුණු තත්වයක පසු වූ රාජ්‍යයන් ද තිබෙන්නේ ය.

චීනය සංවෘත ආර්ථිකයක් වූ කාලයේ සාගතයෙන් ආහාර හිඟයෙන් මිනිස්සු මිය ගියෝ ය. ඉන්දියාව සංවෘත ආර්ථිකයක් ලෙස පැවති කාලයේ දරිද්‍රතාවයෙන් පෙලුන මිනිසුන් අදට සාපේක්ෂව ඉහළ ප්‍රතිශතයක් ගත්තේ ය. ඒ සියල්ල විවෘත ආර්ථිකය විසින් වෙනස් කර ඇත්තේ ය.

අප බයිසිකල් ටයර් පිටරටින් ගෙන්වතත් අහස්යානා ටයර් පිටරට යවන බව මේ කියන අයට මග හැරෙන්නේ ය. අප කාර් පිටරටින් ගෙන්වතත් ලන්ඩන් කොටස් වෙළඳපොලට මෘදුකාංග නිපදවන බව මග හැරෙන්නේ ය.

අන් රටවලට සාපේක්ෂව විවෘත ආර්ථිකයෙන් ප්‍රතිඵල අත් කර ගැනීමට අප අපොහොසත් වී ඇති බව නම් ඇත්ත ය. රට විවෘත වුව ද මිනිසුන්ගේ ආකල්ප වල පසුගාමීත්තය නැති වූයේ නැත. රන් කිකිළිය මරා ගෙන කෑමට මිසක උගේ බිත්තර විකුණා ජීවත් වන්නට මිනිසුන් සූදානම් වූයේ නැත. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වූයේ මහන්සියෙන් වැඩ කොට උපයා ගැනීමට නොවේ. ඒ සඳහා සුදුසු තත්වයන් රට තුළ බිහිකිරීමට නොවේ. ආණ්ඩුවලින් හැකි හැම දෙයක්ම නිකම් ලබා ගැනීමට ය. ඊට හාල් පොහොර ටකරන් සිල් රෙදි ආදී නිමි ද්‍රව්‍යය පමණක් නොව රස්සාවල් ද ආදායම් මාර්ග ද ඇතුළත් විය. කපටි දේශපාලකයන් මේ වුවමනාව භාවිතයට ගෙන එකක් නොමිලේ දෙන විට දහයක් ඔවුන්ගේ සාක්කු වලට දමා ගත්හ.

දේශපාලකයන් විසින් ඉල්ලන ලද අල්ලස් දීමට අකමැති වූ බොහෝ ව්‍යාපාරිකයන් ලංකාවේ ආයෝජන කරන අදහස අත්හැර දමන සිද්ධි බොහෝමයක් මම පෞද්ගලිකව ම දනිමි. තිස් අවුරුද්දක් පුරා දිග්ගැස්සුණු යුද්ධය නිසා ද කැරලි තුළින් ප්‍රකට වූ දේශපාලන අස්ථාවර භාවය නිසා ද ශ්‍රීලංකන් ගුවන්සේවය Emirates සමාගමෙන් උදුරා ගැනීමෙන් සහ තවත් එවැනි ක්‍රියාවලින් පෙන්නුම් කරන ලද ආණ්ඩුවල අත්තනෝමතික භාවය නිසා ද ආයෝජකයන් පැමිණියේ නැත. විවෘත ආර්ථිකය සෑම පොළොවක ම පැල වන්නේ නැත. ඒ සඳහා සුදුසු තත්වයන් ලංකාවේ තිබුනේ නැත. අප ඒවා නිර්මාණය කර ගත්තේ නැත. අප කළේ ඒවා විනාශ කර ගැනීම ය. චීනය වියට්නාමය මැලේසියාව සිංගප්පූරුව පමණක් නොව බංගලිදේශය තුළ පවා විවෘත ආර්ථිකය අතිශය පුදුමයන් නිපදවමින් ක්‍රියාත්මක වන්නේ ද අපට බැරි වුනේ ද ඒ කාරණා නිසා ය.

අපේ රට ගැන පොතක් ලියූ ආයෝජකයෙකු එය හැඳින්වූයේ Tragedy of Sri Lanka; Only man is vile යනුවෙනි. එය සිංහලයට පෙරලා ගත්තොත් එයින් කියවෙන්නේ මිනිසා පමණක් තිරශ්චීන වූ ශ්‍රී ලංකාවේ ඛේදවාචකය යනුවෙනි. ආයෝජකයන් නොඑන්නට අප ඉහත කී ඇතැම් හේතු බල පෑ ආකාරය පිළිබඳ සම්පූර්ණ විග්‍රහයක් සිය අත්දැකීම් ගෙන හැර දක්වමින් කියන්නට ඒ කතුවරයා සමත් වී තිබේ.

අපට තව ඉගෙන ගැනුමට බොහෝ දේ තිබේ. මුලින් ම ලෝභය ද්වේශය මෝහය යන තුනෙන් නිදහස ලබා ගැනීම ය. ඒ බව කියන බුදු දහම සිවුරක හිරකර එයට වන්දනා මාන කිරීමෙන් මේ තුනෙන් නිදහස ලබා ගත නොහැකි ය. අද පාලකයන් ගන්නා තීරණ පිටුපස පමණක් නොව බොහෝ මිනිසුන් ගන්නා තීරණ පිටුපස ද හොඳින් බැලුවොත් ඇත්තේ මේ තුන් දොස ය. ඒවා විසඳා ගන්නේ නැතිව තලන්නට මුව හමක් සෙවීමෙන් වන්නේ අපේ ගමන තවත් ප්‍රමාද වීම ය. බැදි වල මංමුලා වීමට ය.

ලොරි ටෝක් දෙන්නට කලින් වෙනත් රටවල සිදු වන්නේ කුමක් ද කියා සොයා බැලීමත් සංඛ්‍යාලේඛන විමසීමත් කළ යුතු ය. අපට වැරදුනේ කොතැන දැයි ඊට පසු සොයා බැලිය යුතු ය.

විවෘත ආර්ථිකය අපට කාර්යක්ෂමව නිපදවීමට බැරි දේ මිල දී ගැනීමටත් කාර්යක්ෂමව විකිණිය හැකි දේ විකුණා මුල් කී‌ දේ සඳහා අවශ්‍ය මුදල් ලබා ගැනීමටත් ඉඩකඩ විවෘත කරන එකකි. ලොවෙන් එකෙක් එක් දෙයකට වෙයි සමත කියන ඉගැන්වීම විවෘත ආර්ථිකය විසින් අපට හඳුන්වා දුන් උපදේශයක් නොවේ. තනිකරම දේශීය ඉගැන්වීමකි. එහෙත් විවෘත ආර්ථිකය වැඩ කරන්නේ ඒ උපදේශය අනුව ය.

විවෘත ආර්ථිකයට බැට දෙන අය කල්පනා කරන්නේ අපට අවශ්‍ය සියල්ල රට තුළ නිපදවා ගැනීමට ය. ඒවා නිපදවා ගැනීමට පවා යම් යම් දේ පිටරටින් ගෙන්වා ගත යුතු ව තිබෙන බව ඔවුන්ට සිහිපත් නොවේ. නැතිනම් ඔවුහු එය මග හැර යති. ඒවා ගෙන්වා ගැනීමට අප පිටරටට අවශ්‍ය දේ ද මෙහි නිපදවිය විය යුතු ය. විවෘත ආර්ථිකය කියන්නේ ඒ සඳහා ඉඩ හසර සලසන වෙළඳාමට ය. අපව ගිල ගන්නට ඉන්නා යකෙකුට නොවේ.

ජේ ආර් සමග හෝ යූඇන්පීය සමග හෝ බටහිර සමග තරහට අප නහය කපා ගත යුතු නැත. එසේ කරන අය පල කරන්නේ ද්වේශය ය. එහි උපත මෝහය ය.

රටේ නායකත්වයට ලෝභයෙන් අගතියට පත් නොවූ මිනිසුන් පත් කිරීමෙන් පමණක් ඵලක් නොවේ. ඒ සඳහා ද්වේශයෙන් හා මෝහයෙන් අගතියට පත් නොවූ මිනිසුන් ද සෙවිය යුතු ය.

ආගමික උන්මාදය හා බිලි පූජා – පකිස්තානයෙන් උගත යුතු පාඩම්

Hundreds of enraged Muslims in eastern Pakistan lynched and publicly burned the body of a Sri Lankan sports equipment factory manager on Friday after he was accused of blasphemy

සෑම මිනිසෙකු තුළ දෙවියෙකු ද යකෙකු ද ජීවත් වෙතැයි කියමනක් තිබේ. තමන්ට පමණක් නොව අනුන්ට ද ඒ දෙවියා හෝ යකා අවදි කරවිය හැකි ය. එකෙක් අවදි වන්නේ අනෙකා නින්දට යවමින් නිසා අපට මේ දෙදෙනා එකවර මුණ ගැසෙන්නේ නැත.

පකිස්ථානයේ මේ නොබෝදා ශ්‍රී ලාංකිකයෙකු මරණයට පත් කරමින් අවදි වූයේ ඒ යකා ය. පුදුමයට කරුණ නම් යකා අවදි වූයේ දෙවියන්ගේ නමින් වීම ය. දෙවියන් වෙනුවෙන් වීම ය.

යකා හා දෙවියා එක ම මිනිසා තුළ ජීවත් වීම පුදුම සහගත වනවා නම් ඊටත් වඩා අප පුදුමයට පත් කරවනුයේ මේ යකාත් දෙවියාත් අතර මේ සිද්ධියේ දී ඇති වූ අශුද්ධ සන්ධානය ය. එය මේ සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් සුවිශේෂ වූවක් නම් නොවේ. ආගම් සංස්ථාපිත වූ දා සිට, ආයතන ගත වූ දා සිට, මේ තත්වය දකින්නට ලැබේ. වඩාත් වැඩි ජීවිත හානි සිදු ව ඇත්තේ ආගමේ නාමයෙන් සිදු වූ යුද්ධවල ය.

රජුන් හා පූජකයන් විසින් ආගම හයිජැක් කිරීමෙන් අනතුරුව එය කඩේ යැව්වේ උන් වෙනුවෙන් පමණ ය. ඒ සඳහා සෙසු මිනිසුන් අවශ්‍ය වුවහොත් බිල්ලට ද දෙන ලද්දේ ය. බිලි පූජා සැළකුණේ ආගම ශක්තිමත් කිරීමේ පියවරයන් ලෙස ය. පකිස්ථානයේ සිදු වූයේ ද එවැනි වූ බිලි පූජාවකි. බිලි පූජාවක් ලෙස එය නම් නොකළා පමණ ය.

ඒ නිසා ම පකිස්ථානයේ සිදු වූ මනුෂ්‍ය ඝාතනය අපට අලුත් යමක් කියන්නේ නැත. කියන්නේ හැමදාමත් කියන දෙය ම ය. ඒ මිනිසුන්ගේ විමුක්තිය උදෙසා පවතින්නේ යැයි කියන ආගම ම මිනිසුන් පිස්සු වට්ටවා අනතුරු සිදු කරන බව ය. ඒ නිසා ම ආගම ප්‍රවේසමෙන් පරිහරණය කළ යුතු දෙයක් බව ය.

අපේ අවාසනාවට බොහෝ මිනිසුන් මේ පාඩම ඉගෙන ගන්නේ නැත. ඔවුන් කරන්නේ වෛරය නව වටයකින් ඇරඹීම ය. ඒ තමන්ගේ ආගම වෙනුවෙන් ද බිලි පූජා ඉල්ලා සිටීමෙන් ය. ඔවුන් වට පිට බලන්නේ එවැනි අවස්ථාවක් උදා කර ගත හැකි ද යන විමසුම සහිත ව ය. එකම සැනසීමකට තිබෙන්නේ ආණ්ඩුව විසින් දිනෙන් දින පටවන ප්‍රශ්න විමසීමට මිසක වෙනත් දෙයක් කිරීමට උන් ට කාලය නොමැති වීම ය. ඉස්පාසුවක් නොමැති වීම ය. ඊට අමතරව මේ වන විට ඊනියා දේශප්‍රේමයේ ද ආගමික උමතුවේ ද සළු පිළි ගැල වී තිබීම ද තත්වය පාලනයට හේතුවකි.

අමතර සැනසුමකට තිබෙන්නේ පකිස්ථාන රජයේ ඉක්මණ් ප්‍රතිචාරය ය. දැනටමත් අට සියයකට වැඩි පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් ද පකිස්ථානු අගමැති ඉම්රාන් ඛාන් ම මේ සිද්ධිය දැඩි ලෙස හෙලා දැකීමට ඉදිරිපත් වීමෙන් ද ඇති විය හැකි ගින්නක් නිවා දමා තිබේ.

අපරාධකරුවන් අත්අඩංගුවට ගැනීම වෙනුවට උන් වීරයන් ලෙස සළකා මිනිසුන්ගේ අනිසි කෝපය යුක්ති යුක්ත කරන පාලකයන් සිටින ලෝකයක ඉම්රාන් ඛාන් දෙවියෙකු වන්නේ ඒ නිසා ය. පකිස්තානයේ මිනිසුන් නොදියුණු වුනාට පාලකයන් දියුණු අඩියක සිටීම සැනසීමට කරුණකි. අගය කළ යුතු කරුණකි.

සිදු වූයේ කුමක් දැයි විස්තර නොදනිතත් එය ආගම විවේචනය කිරීම හා සම්බන්ධ යැයි සැළකේ. අප රටේ ද මිනිසුන් පණ පිටින් පිච්චුවේ නැතිවාට ආගම විවේචනය කිරීම යන කරුණ අරබයා රජයේ පොලීසි ද මැදිහත් වී මිනිසුන් හිරේ රඳවා ගෙන සිටි බව හා සිටින බව අප අමතක කළ යුතු නැත. මරණ දඩුවම තරම් දරුණු නොවෙතත් එය ද දරුණු දඩුවමකි. එය නිල මට්ටමෙන් ම කරන නිසා පකිස්තානයට ද වඩා වැඩි අපුලක් මතු කිරීමේ ද සමත් ය.

ඔ්නෑම දෙයක් විවේචනය කිරීමේ අයිතිය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක ජනතාවගේ උරුමයකි. ආගම සම්බන්ධයෙන් එය වෙනස් විය යුත්තේ මන්ද?

දැක්විය හැකි එක ම‌ හේතුව ආගම් බොහෝමයක විවේචනය කළ හැකි දේ අඩංගු විම ය. ඒවා විවේචනය කිරීමෙන් සැබෑ තතු අනාවරණය වී තමන්ගේ අනුගාමිකයන් තමන්ගෙන් හැලේ යැයි ඒ නිසා පූජකයන් ද ආගම් භක්තිකයන් ද විසින් සැක කරනු ලැබීම ය.

විවේචනයට බිය විය යුත්තේ බොරු කාරයින් ය. වැරදි කර ඇති අය ය. හොරු ය.

පුහුල් හොරා හැඳින ගත්තේ කරෙන් දැනෙන බව කීමෙන් ය. විවේචනයට බිය වන්නේ කවුරුන් ද උන් තුළ සඟවා තබා ගත යුතු දෙයක් ඇතැයි යන නිගමනයට බැසීමට ඒ නිසා අපට සිදු වේ.

අපට පකිස්ථානය හදන්නට බැරි ය. ඉම්රාන් ඛාන් එය කරපුවාවේ. ඔහුට ඒ සඳහා දැක්මක් පමණක් නොව ශක්තියක් ද තිබෙන බවක් කරන කියන කාරණා වලින් මතුපිටින් වත් පෙනේ. අප කළ යුත්තේ අපේ රට සහ අපේ මිනිසුන් හදා ගැනීම ය. ඒ සඳහා අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහසත් ආගම් විචාරය කිරීමේ නිදහසත් වෙනුවෙන් ද නොබිය ව පෙනී සිටීමෙන් ය.