යථා රූපී තථා (අ) කාරී

මිනිසුන් වැඩියෙන් විශ්වාස කරන්නේ විශ්වාස කරන්නට වඩාත් අමාරු දේ ය. මිනිසුන් යන්නේ ම තමනට වංචා කරන මිනිසුන් පස්සෙනි. වංචාවේ ප්‍රමාණයට සාපේක්ෂව ඔවුන් කෙරෙහි මිනිසුන්ගේ භක්තිය ද වැඩේ. හිස කොන්ද හා දණ නමන ප්‍රමාණය වැඩි වේ.

මිනිසුන්ට වැඩියෙන් ම කේන්ති යන්නේ ඇත්ත ඇති සැටියෙන් කීවා ම ය. කුණුහරුප මතක් වීම පිටුපස ඇත්තේ මේ කාරණාව ය.

අරක්කු වැඩියෙන් බොන්නේ පෝය දවසට ය. කාට හෝ ඒ ගැන විචිකිච්ඡාවක් ඇතොත් ඊට කලින්දා බාර් අසල ගැවසෙන සෙනග බැලුවහම ඒ බව හොඳින් ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගත හැකි ය.ලෝකයේ වැඩිපුරම මත් පැන් බොන්නේ වැඩි පුරම බණ අහන රටේ මිනිසුන් ය. මත් පැන් බීම සම්බන්ධයෙන් ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන අය අතර මතට තිත තියන්නට කතා කරන දේශපාලනඥයෝ ද පෝයට පමණක් නොව පොඩ්ඩ බැරි වෙන කොට බාර් වහන්නට උඩ පනින චීවරධාරීහු ද සිටිති.

බටහිරට බණින බොහෝ අය කැමති බටහිර ජීවත්වන්න ය. බටහිර අධ්‍යාපනය ලබන්න ය. පුළුවන් නම් දරුවනුත් ඒ දීපංකරේට පිටත් කරන්න ය. දේශප්‍රේමීන් කොහොමටත් වැඩි පුර කැමති රටින් ඈත වාසය කිරීමට ය. මයිග්‍රේට් වෙන්නට ය. ඈත් වුනු තරමට ප්‍රේමය ද වැඩි වන්නේ ය.

ලෝකෙන්ම උතුම් රටේ මිනිසුන්ට තමන්ගේ රට කුණු ගොඩක් කරන තුරු නින්ද යන්නේ නැත. පෙරහැරක් බැලුවත් වන්දනාවේ ගියත් සරුංගල් අැරියත් රැස්වීමකට ගියත් බල්ලන් වැයික්කිය ලකුණු කරන්නට මුත්‍රා කරනවා සේ උන් කරන්නේ කුණු හලන එක ය. තමන් ලග ඇති එකම දේ වූ කුණු හලන එක ය.

ශුද්ධ භූමියේ වැඩි දෙනෙකු ගුගල් සෙවුම් එන්ජිමෙන් සොයන්නේ සෙක්ස් ය. ඒ සමහර විට මෙය ශුද්ධ භූමියක් කිරීම අරමුණු කර ගෙනම මතුපිට දමා ඇති තහංචි වලට පින්සිදු වන්නට ය. එලිපිට කිස් කරන්නට අවසර නැති රටක හොරෙන් සෙක්ස් දෝරේ ගැලීම සිදු වන්නේ ඒ නිසා විය යුතු ය.

මිනිසුන්ගේ යහපත් භාවය ඔවුන්ගේ අතේ බැඳ ඇති පිරිත් නූල් සංඛ්‍යාවට ප්‍රතිලෝමව සමානුපාතික ය. ඕනෑ නම් ගණන් කර බලත හැකි ය.

බණ අහන්නට අකමැති මිනිසුන් අනිත් මිනිසුන්ට බණ අස්සවන්නට කැමති ය. ඒ අනුන් ද තමන් වගේ කරන්නට නොවේ. ඊට වඩා හොඳ අය බවට පත්කරන්නට ය. තමන්ට නිවී සැනසිල්ලේ ඉන්නට හැක්කේ තමන් හොඳ වූ විට නොවේ. අනෙකා මොන තාලයෙන් හෝ හොඳ කර ගත් විට ය. එහෙම බැලුවහම ඒක විතරක් මේ පුදුම ගොඩට ඒ විදිහට ම දමන්නට බැරි ය.

අත්පත් කර ගැනීමට මිනිසුන්ට ඇති ආශාව ඇලීම දුරු කිරීමට ඔවුන් ගන්නා වෙහෙසට ප්‍රතිලෝමව සමානුපාතික ය. වඩාත් ඉසුරු ඇත්තේ සියල්ල අත්හරින්නට කැප වී ඇති පන්සලේ ය. ආරාමයේ ය. නැත වඩාත් ඇත්තේ අලුතින් බිහිවන අසපුවේ ය.

මනුස්සකමේ ඉම

මනුස්සකම උත්තුංග ගුණාංගයක් හැටියට පිළි ගැනේ. ඒ සමහර මනුස්සයන්ට මනුස්සකම නැති නිසා ය. එය වඩන්නට අපහසු ගුණාංගයක් හැටියට ඒ නිසාම ගැනෙන නිසා ය.

සිරකරුවෝ ද මිනිස්සු ය. ඒ දැන්වීම ලොකු අකුරින් බන්ධනාගාරය ඉදිරිපිට ලියා තිබෙන්නේ ය. ඒ බොහෝ දෙනෙකු එසේ සිතන්නට අපොහොසත් නිසා ය. හිතන්නට අපහසු දේ ලියා දන්වා සිතන්නට සැලැස්විය යුතු ය.

සමහර සිංහල අයට දෙමළු මිනිසුන් නොවේ ය. ඒ නිසා උන්ගේ එකෙක් අතුරුදහන් වූවාට එවැනි සිංහල නෙතකට කඳුලක් උනන්නේ නැත. එවන් මනසක් කම්පනයට පත්වන්නේ නැත. ඒ හදවත උණුවන්නේ නැත. එය සමහර දමිළයන් සම්බන්ධයෙන් මුස්ලිමානුවන් සම්බන්ධයෙන් ද එකසේ සත්‍ය ය. තමන්ගේ වර්ගයට අයත් නොවන මිනිසුන් මිනිසුන් හැටියට සැලකීමට අපහසු වීම ගෝත්‍ර යුගයේ නෂ්ඨාවශේෂ තවමත් පැවතීම හේතු කොට ගෙන සිදු වනවා විය යුතු ය. එහෙත් අපේ නොවන වෙනත් වර්ග වල මිනිසුන් ද මිනිසුන් බව කියන්නට දැන්වීමක් හෝ නොමැති කම පාඩුවකි. සිරකරුවෝ ඒ අතින් වාසනාවන්ත ය.

මේ ආකාරයට ම උඩරැටියන්ට පාතයන් ද ගොවිගම උදවියට රදවුන් ද මනුස්සයන් හැටියට නොපෙනේ.

තවත් දරුණු තත්වයකට පත් වීමෙන් වෛද්‍යවරුන්ට රෝගීන් ද කළමනාකරුවන්ට සේවකයන් ද මනුස්සයින් හැටියට නොපෙනී යෑමේ අවදානම තිබේ.

පිරිමින්ට ගැහැණුන් ද විෂම ලිංගකයින් ට සම ලිංගකයින් ද මනුස්සයන් හැටියට නොපෙනී යන අවස්ථා ද එමට ය.

එහෙම බැලුවහම මනුස්සකම අතිශයින් සාපේක්ෂක ය. එය බොහෝ විට අපේ වැට මායිමෙන් අවසන් වේ.

කටින් සියලු දෙනාට මෛත්‍රිය කළ හැකි වුව ද ක්‍රියාවෙන් එසේ කිරීම දුෂ්කර ක්‍රියාවක්ම වන්නේ ඒ නිසා ය.

හැම කෙනෙකු වෙනුවෙන් හදවත උණු කරගන්නට ගියහොත් එය දිය වී විනාශ වී යෑමේ අනතුර තිබේ. බොහෝ දෙනෙකු පරයින් වෙනුවෙන් සිය හදවත ගල් කර ගන්නේ ම ඒ අකරතැබ්බයෙන් මිදීමට විය හැකි ය.

මෛත්‍රී කරන්නට බැරි නම් අඩු වශයෙන් වෛර නොකර ඉන්නට පුළුවන් නම් හොඳ ය. එය වැඩි අමාරුවක් නැති ව කළ හැකි දෙයකි.

මනුස්සකම වැට ඉන්නක් ලෙස ඉන්දවන්නේ නැතිව ඈතට ගමන් කර විය හැක්කේ ඒ සඳහා වත් හිත හදා ගැනීමට හැකි වෙතොත් ය. අඩු වශයෙන් අනෙකාට ගෞරව කළ හැකි වෙතොත් ය. ඔහුගේ ඇයගේ අයිතිවාසිකම් වලට ගරු කළ හැකි වෙතොත් ය. වෙනසට හිස නැමිය හැකි වෙතොත් ය.

අපට බැරි ද ඒක ම ය.

ලීසිං ව්‍යාපාරයේ නියැලෙන සමාගමක් මනුස්සකම ගැන දැන්වීම් පළ කරන්නේ සමහර විට අපට අමාරු ඒ මනුස්සකම අපට ළගා කර වීමට විය හැකි ය.

ඒ දැන්වීම අපට කියන්නේ අප මුහුණ දී ඇති ඛේදවාචකයේ තරම ය.