මට වැඩ බෑ. මම කිසි දේකට දක්ෂ නෑ. මගේම කියල ආඩම්බර වෙන්න පුලුවන් කිසිම නිර්මාණයක් කරලත් නෑ.
ඒ නිසා මට පොර වෙන්න ක්‍රමයක් නෑ.
මම ඒ නිසා මගේ ජාතිය උතුම් කරවනව. අනිත් පරයො මොන තුප්පහි ද කියල දෙකේ කොළයට දානව. මගේ ආගම ලෝකේ උතුම්ම ආගම කරවනව. අනිත් ආගම්වල තියෙන්නෙ බොරු කියල සහතික වෙනව. ඒව අදහන උන් අමනයො කියල සවුත්තු කරනව.
ජාතියත් ආගමත් උතුම් වුනහම ඒ පිනෙන් මාත් පිනා චාන්ස් එක වැදිල උතුම් වෙනව.
මට දැන් හරි සන්තෝසයි. ඔය ගොල්ලොත් මගේ ජාතියෙ නම් මගේ ආගමේ නම් සතුටු වෙන්න.
එක පර බල්ලෙකුටවත් මේ දෙකට අත තියන්න දෙන්න එපා. එහෙම කරන්න එකෙක්වත් ආවොත් එදාට මම නරක මිනිහයි කියන්නත් එපා. මරාගෙන මැරෙනව.
එහෙම කරන්න තරමට ගටක් ආවේ නැත්නම් උගෙ අම්ම මතක් කරල නොම්මර එකේ කුණුහරුපයකින් සංග්‍රහ කරනව.
එතකොට දැනෙන සතුට කියල නිම කරන්න බෑ. ලොකු අනාගතයක් එහෙමකට නැතිවුනත් ශ්‍රේෂ්ඨ අතීතයක් තිබුණු ජාතියක් වෙනුවෙන් මං දුන්නු බක්අප් ගැන එතකොට මට දරා ගන්න බැරි සතුටක් එනව.
ආගම ආරක්ෂා කරන්නට කරන දෙයින් එයට හානියක් වෙනව කියල සමහරු කිව්වට මම නම් ඒ්ක කොහොමටවත් පිළිගන්නෙ නෑ. ආගම නැතිවෙනව නම් කොච්චර උසස් ඉගැන්වීමක් තිබුණත් පලේ මොකද්ද? ඒ නිසයි දන්න ධෛර්යය දාල ඒක රැක ගන්න අවශ්‍ය වෙන්නෙ. හොඳින් හෝ නරකින් ඒ වැඩේ කරන්න වෙන්නෙ. ආගමේ කියන දේට පටහැනි හැසිරීමකින් හෝ එය කරන්න වෙන්නෙ.
එහෙම කිව්වට හේතුව ඒක ම නෙවෙයි. මම ආයෙ නොකිව්වත් ඔය ගොල්ලො ඒක දන්නව. නිකමට හිතල බලන්න. ආගමත් ජාතියත් උස්සල තිබ්බෙ නැත්නම් නිකම් නිකම් ඉන්න මට මොකද වෙන්නෙ. අන්තිමේ ඕනෑම ප්‍රශ්නයක් ඔතනින් නේද කෙළවර වෙන්නෙ?
“මට මොකද වෙන්නෙ?“
වචන සෙල්ලම් 
One thought on “මං නරක මිනිහයි කියන්න එපා”